Hayme Ana’nın da toyda olur vermesiyle, Süleyman Şah’ın Ertuğrul’a verdiği baş alplık vazifesi elinden alınır. Ertuğrul büyük bir yıkım yaşar, toyu terk eder. Tuğtekin büyük bir zafer kazanmıştır.
Korkut, Hayme ve Gündoğdu da üzgündür ama doğru olanı yapmışlardır. Buna inanmaktadırlar. Ertuğrul’un sadece öfkesi ve intikam hissiyle hareket ettiğini ve bu inadının iki obayı da felakete sürükleyeceğine inanmışlardır. Ama Ertuğrul’un zekasını ve sezgilerini görememişlerdir.
Ertuğrul’un elinin sakatlığı Hayme Ana’nın bu kararı almasına etken olmuştur ama asıl sebep Ertuğrul’un delice planıdır. Noyan’ın paralı askerleri ile baş etmesi mümkün değildir O’na göre. Hayme Ana da Gündoğdu, Korkut ve Tuğtekin gibi iki obanın da savunmada kalıp kışı geçirdikten sonra, Sultan Alaeddin’in ordusuyla birlikte büyük bir taarruzdan yanadır. Ertuğrul’un kış vakti sert çatışmalara girilmesi üzerine kurulu savaş taktiğini doğru bulmamaktadır. Hayme Ana ne oğlunu ne de alplarını kaybetmek istemez. Daha yeni büyük bir felaketten çıkmışlardır.
Ertuğrul’un vazifelerinin elinden alınması ve alplıktan çıkarılması, Kayı Alpları’nı büyük bir şaşkınlık içinde bırakır. Büyük bir öfke dalgası obada kabarmaktadır. Ertuğrul ilk kez hem anası hem de Halime ile ters düşecektir. Çünkü Halime, Ertuğrul’un elinin Noyan tarafından sakat bırakıldığını bir sır olmasına rağmen Hayme Ana’ya söylemiştir. Dahası, Ertuğrul’un alplığının alınması için ikisi taraf olmuştur.
